இஸ்லாமும் இந்துமதமும் பசுக் கொலை குறித்து என்ன சொல்கின்றன?

 

மாட்டுக்கறி விவாதம்: மதம், கலாசாரம், அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரம்

மாட்டுக்கறி

முன்னுரை

இந்தியாவில் உணவு என்பது வெறும் உடல் தேவைகளுக்கு மட்டுமல்ல, அது மதத்தோடும், கலாச்சாரத்தோடும், அடையாளத்தோடும், அரசியலோடும் இணைந்த ஒன்றாக இருக்கிறது. குறிப்பாக மாட்டுக்கறி (பீப்) பற்றிய விவாதம், இந்திய சமூகத்தில் மிக நுண்ணிய மற்றும் தாக்கம் கொண்ட விவாதங்களில் ஒன்றாகும். ஒரு பக்கம் இஸ்லாமியர்கள் மற்றும் பிற சமூகத்தினரால் மாட்டுக்கறி உணவாக உட்கொள்ள படுவது வழக்கமாயிருக்க, இன்னொரு பக்கம் இந்து சமுதாயத்தில் பசு ஒரு புனித மிருகமாக பார்க்கப்படுகிறது.

இந்த விவாதம் மதத்தைத் தாண்டி சமூக நீதி, அரசியல் அச்சுறுத்தல், பொருளாதாரம் மற்றும் நாகரிக உரிமைகள் என்று பல பரிமாணங்களை உள்ளடக்கியது. இக்கட்டுரையில் இந்த விஷயங்களை விரிவாக பார்ப்போம்.

1. இஸ்லாமியர்களும் மாட்டுக்கறி உணவும்

இஸ்லாமியர்களுக்கு ஹலால் முறையில் அறுக்கப்பட்ட மாட்டுக்கறி உணவு அனுமதிக்கப்பட்டது (ஹலால்) ஆகும். குர்பானி (அல்லது ஈதுல் அத்ஹா) என்ற பண்டிகையில், பசு, ஆடு, மாடு போன்ற பல மிருகங்களை அல்லாஹ்வுக்காக அறுக்கப்படும். இது நபி இப்ராஹீமின் (அலைஹிஸ்ஸலாம்) தியாகம் மற்றும் இறை அடக்கம் என்ற அடையாளமாகும்.இங்கு ஹலால் என்பது அல்லாஹ்வின் பெயரை கூறி அறுப்பதாகும்.

மாட்டுக்கறி என்பது ஒரு உணவு தேர்வாகவும், மதச்சடங்காகவும் இஸ்லாமியர்களுக்கு முக்கியம். இது நபி முஹம்மதின் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம்) காலத்திலிருந்தே இருந்த ஒன்று. எனவே, மாட்டுக்கறி உணவாக உட்கொள்வது இஸ்லாத்தின் அடிப்படைகளை மீறவில்லை.

இங்கு ஒரு எடுத்து காட்டு

தினம் தினம் ஆட்டை மாட்டை அறுத்து பலியிட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அதன் எண்ணிக்கைகள் மாறாமல் நிறைந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. 

ஆனால் ஒளியை யாரும் வேட்டையாடுவது கிடையாது மேலும் அதை பாதுகாக்கும் பல்வேறு விஷயங்களை மக்கள் கடைபிடித்து வருகிறார்கள். இருந்தும் புலிகளின் எண்ணிக்கை 2022 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவில் நடைபெற்ற ஐந்தாவது புலி கணக்கெடுப்பின் படி, நாட்டில் மொத்தமாக 3,682 புலிகள் உள்ளதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இதன் மூலம் அல்லாஹ்வின் அருட்கொடைகளை நாம் விளங்கிக் கொள்ள முடிகிறது.

2. இந்துக்கள் மற்றும் பசுவின் புனிதத்தன்மை

இந்துக்கள் பசுவை ‘கோமாதா’ எனக் கருதி புனிதமாக மதிக்கிறார்கள். இது வேத காலத்திலிருந்து வந்த ஒரு பாரம்பரியம். பசு பல பொருட்களை – பால், மழை, உரம், விவசாய உபகரணம் – வழங்கும் காரணமாக ‘மாதா’ என்ற முறையில் மதிக்கப்படுகிறது.

பசுவை அழிப்பது பாவமாக கருதப்படுகிறது. சில மாநிலங்களில் பசு கொலை சட்டப்படி தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. இதற்கு பின்னணி மத நம்பிக்கைகளே ஆகும்.

ஆனால், வேதங்களில் பசுக்களைக் கொன்றும், மாமிசம் சாப்பிட்டும் இருந்ததை குறிக்கும் மேற்கோள்கள் சில பண்டைய நூல்களில் உள்ளன என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த விடயத்தில் இந்து வேதங்கள் பற்றிய புரிதலை கீழ்க்கண்டபடி தொகுக்கலாம்:

 1. வேத காலத்தில் மாட்டுக் கொலை (Go-Medha Yajna):

வேத காலத்தில், பலி கொடுப்பது ஒரு முக்கியமான சமய சடங்காக இருந்தது.

"ஐதரேய ப்ராஹ்மணா", "ஷதபத ப்ராஹ்மணா", மற்றும் "தந்தோபநிஷத்" போன்ற நூல்களில் பசுவை பலிக்குப் பயன்படுத்தியதும், பின்னர் புனிதமாக கருதப்பட்டதும் குறிப்பிடப்படுகிறது.

உதாரணம்:

 "அஶ்வமேதம்", "நரமேதம்", "கோமேதம்" என பலவித பலிகள் வேதங்களில் சொல்லப்பட்டுள்ளன. இதில் "கோமேதம்" என்பது பசுவைப் பலி கொடுப்பது.

 2. யஜுர் வேதத்தில்:

யஜுர் வேதம் 23.29, 23.30 போன்ற பகுதிகளில், விலங்குகள்—including மாடுகள்—பலி பீடங்களில் கொடுக்கப்படுவது குறித்து காணப்படுகிறது.

அதே வேதத்தில் விலங்குகளை மீளப் பிறவி பெறச் செய்யும் வழிபாடாக பலிபாடு நிகழ்வு குறிப்பிடப்படுகிறது.

🔶 3. மனு ஸ்மிருதி (நியாய வழிகாட்டி நூல்)

மனு சாஸ்திரத்தில் கூறப்படுவது:

> “பசு, பன்றி, ஆடு, கோழி ஆகியவற்றை யாகங்களில் கொன்று தேவர்களுக்கு அர்ப்பணம் செய்வது பாவமில்லை” (மனு ஸ்மிருதி 5.27–44).

 4. மற்ற ஆதாரங்கள்:

மகாபாரதம் – யுதிஷ்டிரன் பல விலங்குகளைக் கொண்டு யாகம் நடத்துவதை குறிப்பிடுகிறது.

ராமாயணம் – ராமர் அஶ்வமேத யாகம் நடத்தியதாக கூறப்படுகிறது.

3. இந்தியாவில் மாட்டுக்கறி தடை மற்றும் சட்டங்கள்

இந்தியாவில் மாட்டுக்கறி தொடர்பான சட்டங்கள் மாநில வாரியாக மாறுபடுகின்றன.

தமிழ்நாடு, கேரளா, மேகாலயா, நாகாலாந்து மாநிலங்களில் பீப் தடை இல்லை

உத்தரபிரதேசம், மகாராஷ்டிரா, பீகார் பசு கொலைக்குத் தடை விதிக்கப்பட்டு உள்ளது.

கோவா மாநிலத்தில் பலவகை பீஃப் கிடைக்கும், ஆனால் சில விதிமுறைகளுடன் மட்டுமே கிடைக்கிறது.

ஜார்கண்ட், ஹரியானா கடுமையான பசு பாதுகாப்புச் சட்டங்கள் அமல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

அரசியல் மாற்றங்களை பொறுத்து இந்த சட்டங்கள் மாற்றம் காணுகின்றன. இது மக்களின் உணவு உரிமையைச் சிக்கலாக மாற்றியுள்ளது.

4. இந்தியாவின் பீஃப் ஏற்றுமதி – ஒரு எதிர்மறை மர்மம்?

இந்தியா உலகின் மிகப்பெரிய பீப் ஏற்றுமதியாளர் என்பதற்கான தரவுகள் UN FAO மற்றும் TRADEMAP போன்றவற்றில் காணப்படுகின்றன. ஆனால் இது பசு அல்ல, பெரும்பாலும் பஃபலோ (மாடு) ஆகும் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

> 2022 ஆம் ஆண்டு வரை இந்தியா சுமார் 1.4 மில்லியன் டன் பீப் (பஃபலோ மீட்) ஏற்றுமதி செய்துள்ளது. முக்கிய ஏற்றுமதி நாடுகள்: வியட்நாம், எகிப்து, மலேசியா, சவுதி அரேபியா போன்ற நாடுகளுக்கு இந்தியாவில் இருந்து அனுப்ப படுகிறது.

இந்தியாவில் பசு கொலை தடை செய்யப்பட்டு உள்ள ஒன்றாக இருந்தாலும், மாட்டுக்கறி ஏற்றுமதி செய்வது என்பது ஒரு இரட்டை நிலைப்பாடாக விமர்சிக்கப்படுகிறது.

5. இஸ்லாமியர்கள் மாற்றுக் கறிகள் சாப்பிட முடியாதா?

இஸ்லாமியர்களுக்கு மாடு, ஆடு, கோழி, ஒட்டகம் போன்றவற்றின் இறைச்சி ஹலால் முறையில் அறுக்கப்பட்டால் அனுமதிக்கப்படுகிறது. 

ஆனால் பீப் 

விலை குறைவாக இருக்கும்

இரசனையானது.

சமுதாயத்திற்குள் விரிவாக பிரபலமானது.

குர்பானி பண்டிகையில் முக்கியமானது.

எனவே, மாற்றாக சாப்பிட முடியும் என்றாலும், பீப் ஒரு சாதாரண மற்றும் மதத்துடன் தொடர்புடைய உணவாக இருந்து வருகிறது.

6. பீப்பை எதிர்ப்பது வெற்றியா?

பீப்பை எதிர்ப்பது பல அடிப்படைகளில் நடைபெறுகிறது:

மத அடிப்படை – பசுவின் புனிதம்

அரசியல் அடிப்படை – ஒரு சமூகத்தின் அடையாளத்தை புறக்கணிக்கும் பாணி

சமூக அடிப்படை – சாதி அமைப்பில் கீழ்வருவோரைக் குறிவைத்து உணவுரிமை களவாடப்படுவது

பொது ஒழுக்கநெறி – வன்முறையற்ற வாழ்க்கை நெறி

ஆனால் இதற்கு எதிராக:

உணவுரிமை ஒரு அடிப்படை மனித உரிமை

மதச்சுதந்திரம் அரசியலமைப்பால் உறுதி செய்யப்பட்டது

ஒரு சமூகத்தின் உணவு பழக்கம் மற்றொருவரால் கட்டுப்படுத்தப்படக் கூடாது

எனவே பீஃப் சாப்பிடுவதை எதிர்ப்பது வெற்றியாக இருக்காது, அது மற்றவரின் உரிமையை மீறுகிறது.

7. பீப்பை சாப்பிடுவது வெற்றியா?

உணவுரிமை என்பது தனிநபர் தேர்வாகும். பீப்பை உணவாக எடுத்துக் கொள்ளும் உரிமை, மதத்தில் அனுமதிக்கப்பட்டது என்ற அடிப்படையில் இஸ்லாமியர்களுக்கும் பிற சமூகத்தினருக்கும் உள்ளது.

அதனால்தான், பல்வேறு நீதிமன்ற தீர்ப்புகள்:

"ஒருவரின் உணவு தேர்வை தடுக்க முடியாது"

"உணவுரிமை என்பது மனித உரிமையின் ஒரு பகுதியாகும்"

என்று கூறுகின்றன.

8. சமூக அரசியல் தாக்கங்கள்

மாட்டுக்கறி விவகாரம் இன்று இந்திய அரசியலில் ஒரு முக்கிய ஆயுதமாக மாறியுள்ளது. பீப் சாப்பிட்டதாக மாப் லின்சிங், தாக்குதல், சமூக முற்றுகைகள் போன்ற தீவிர சம்பவங்கள் அதிகரித்துள்ளன.

இது ஒரு மதக் கலவரத்திற்கு வழி வகுக்கக் கூடிய அபாயகரமான விளைவுகளை ஏற்படுத்துகிறது.

9. பசு என்பது யார் சொத்து? – மதம், அரசியல் மற்றும் வர்த்தகம்

பசு:

மதத்தில் புனிதமானது (இந்துக்கள்)

உணவாக அனுமதிக்கப்பட்டது (முஸ்லிம், கிறிஸ்தவர்கள், பழங்குடியினர்)

விவசாயத்தில் உதவுகிறது (நாட்டு மாடு, உரம், பசுமை விவசாயம்)

வர்த்தகத்தில் ஆதாயம் தருகிறது (பால், பண்ணைகள், ஏற்றுமதி)

இதனால், பசு என்பது வெறும் ஒரு மத அடையாளம் அல்ல, அது ஒரு சமூக, பொருளாதார உருப்படியும் ஆகும்.

10. தீர்வுகள் மற்றும் பரிந்துரைகள்

1. மரியாதை அடிப்படையில் ஒத்துழைப்பு – ஒவ்வொருவரும் மற்றவரின் உணவு மற்றும் மத நம்பிக்கையை மதிக்க வேண்டும்.

2. சட்ட விளக்கம் – மாநிலத்துக்கு மாநிலம் மாறும் பீப் சட்டங்களை ஒரே தளத்தில் விளக்க வேண்டும்.

3. அறிவூட்டல் – உணவுரிமை, மத சுதந்திரம் குறித்து விழிப்புணர்வு.

4. சமூக அமைதி முயற்சிகள் – மதங்களை இணைக்கும் செயல்கள்.

முடிவுரை

மாட்டுக்கறி என்பது உணவோ, மத சடங்கோ அல்லது பொருளாதார உறவோ என, அது பல பரிமாணங்களைக் கொண்டது. இஸ்லாமியர்களுக்கு அது ஒரு புனித சடங்கின் ஒரு பகுதியாக இருந்தால், இந்துக்களுக்கு அது புனித பசுவின் ஒரு அவசியமான பகுதி.

இந்தியா போன்ற பல்லின, பல மத நாடுகளில், ஒருவரின் உணவு தேர்வை மற்றொருவர் கட்டுப்படுத்தக் கூடாது. மத்தியிலும் மாநில அரசுகளும் சமூக ஒற்றுமையை விருத்தி செய்யும் விதமாக சட்டங்களை உருவாக்க வேண்டும். மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் மதிப்பளிக்கும் சூழ்நிலை ஏற்பட வேண்டும்.