எத்தியோப்பியாவின் எரிமலை வெடிப்பில் இறைவன் சொல்லும் முன்னெச்சரிக்கை என்ன

 

மனித உலகம் படைக்கப்பட்ட காலத்திலிருந்தே இறைவன் மனிதர்களுக்கு எச்சரிக்கை அனுப்புவது என்பது அவருடைய சட்டமாகவே இருந்து வருகிறது. இயற்கை பேரழிவுகள், சமூக மாற்றங்கள், அரசியல் கலக்கம், வறட்சி, வெள்ளம், பஞ்சம், நோய்கள், தொற்றுகள், சீரழிந்த வாழ்க்கை முறை, மனிதர்களின் ஒழுக்க வீழ்ச்சி—இவை அனைத்தும் ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் மனிதர்கள் தங்கள் தவறுகளை உணர்ந்து திரும்பும் வாய்ப்புக்காகவே அனுப்பப்பட்ட எச்சரிக்கைகள். இஸ்லாம் இந்தப் பூமி அழிவதற்கு முன்பு நிகழப்போகும் சில மிக பெரிய சின்னங்களை, அதற்கு முன்பு அடுக்கு அடுக்காக நிகழும் சிறு சின்னங்களை, மற்றும் அவை எப்படி மனிதர்களை தீமையிலிருந்து விலக்கி நல்ல வழியில் நடத்துகின்றன என்பதை மிக விரிவாக கூறுகிறது. மனிதன் வாழும் பூமியில் நடக்கும் ஒவ்வொரு மாற்றமும், நட்சத்திரங்கள், சூரியன், நிலா, கடல்கள், நிலம், மலைகள், காற்று, மழை போன்ற அனைத்து இயற்கைத் தொடர்ச்சிகளும் ஒரு நோக்கத்துடன் இயங்குகின்றன. அவற்றில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் இறைவனின் அறிவிப்பாகவே கருதப்படுகின்றன. உலகம் அழிவிற்கு முன்பாக வரும் சின்னங்கள் பற்றி இஸ்லாம் சொல்வது: இது ஒரே ஒரு நாட்டிற்கு மட்டும் அல்ல; இது மனித ராசிக்கு முழுமையாக கொடுக்கப்பட்ட மிகப் பெரிய எச்சரிக்கை. அதில் ஒன்று துக்கான் என்று கூறப்படும் பெரும் புகை. அது பூமியை முழுவதும் மூடும் ஒரு மாபெரும் நிகழ்வு. அது உலக முடிவு நெருங்கிய தருணங்களில் ஒன்று என்று அந்த காலத்திலேயே அறிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இப்போது எத்தியோப்பியாவில் வெடித்து கொண்டிருக்கும் எரிமலை சில பகுதிகளை மட்டுமே புகையால் மூடுகிறது. இது இயற்கையின் ஒரு செயல். இஸ்லாம் குறிப்பிட்ட துக்கான் உலகையே மூடும் ஒரு பிரம்மாண்ட புகையாகும். இந்த இரண்டையும் குழப்பம் இன்றி புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இயற்கை எரிமலைகள் எப்போதும் நிகழ்ந்து கொண்டே இருக்கும்; ஆனால் அவை உலகம் முடிவதற்கான சின்னமாகவே இருக்க வேண்டும் என்று சொல்ல முடியாது. ஆனால் ஒரு உண்மை: இப்படிப்பட்ட நிகழ்வுகள் மனிதர்களுக்கு நினைவூட்டலாக இருக்கும். மனிதன் தன் அசட்டை, சோம்பல், பாவம், அநியாயம், கொடுமை, சுரண்டல், ஆடம்பரம், ஒழுக்கக்கேடு—all these increase a lot when life becomes comfortable. இதுபோன்ற கடும் இயற்கை சம்பவங்கள் மனிதன் தன்னை திருத்திக்கொள்ளும் வாய்ப்பு. இவ்வுலகத்தில் மனிதன் செய்யும் குற்றங்கள், சமூகத்தில் நடைபெறும் ஒழுங்கின்மைகள், பொய்கள், வஞ்சகங்கள் அனைத்துக்கும் ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் ஒரு எச்சரிக்கை வரும். அதை யார் புரிந்து கொள்கிறார்கள் என்றும், யார் புறக்கணிக்கிறார்கள் என்றும் இறைவன் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கிறார்.

இஸ்லாம் கூறும் மைனர் சைன்கள் என்பது உலகம் அழிவதற்கு முன்பு படிப்படியாக நிகழும் நிகழ்வுகள் என்று பொருள். இதில் பெரும்பாலானவை இன்று நாம் தினமும் பார்க்கிறோம். மக்கள் நீதி உணர்வை இழந்து அநியாயம் சாதாரணமாக மாறுவது, பெற்றோரை குழந்தைகள் அவமதிப்பது, பணம் சம்பாதிக்க ஒழுக்கமற்ற வழிகள் அதிகரித்து நல்லவர் துன்பப்படுவது, குர்ஆன் அறிவு குறைந்து பொய்யான மத தலைவர்கள் அதிகரித்து மக்கள் வழி தவறுவது, பெண்கள் ஆண் பாணியில் நடந்துகொள்ளும் காலம் வருவது, ஆண்கள் பெண் போன்று வாழும் நிலை வருவது, மது, போதை மருந்துகள் பொதுவாக மாறுவது, பருவநிலை மாறி இயற்கை அசாதாரணமாக நடப்பது, விபத்துகள் அதிகரிப்பது, பெருகும் தொழில்நுட்பம் மனித மனதை கெடுத்துவிடுவது, இவை அனைத்தும் minor signs எனக் கூறப்படுகிறது. இதை படித்த எந்த மனுஷனுக்கும் இன்று உலகம் எப்படி இருக்கிறது என்று பார்க்கும்போது ஒரு நிமிடம் கூட ஆச்சரியப்பட மாட்டார். ஏனென்றால் நம் காலத்தில் இது அனைத்தும் வெளிப்படையாக நடக்கிறது. நம் கண்முன்னே உலகம் எச்சரிக்கையை கொடுத்து கொண்டிருக்கிறது.

Major signs என்பது மிகப் பெரிய நிகழ்வுகள். அவை ஒன்று ஒன்றாகவும், சில சமயங்களில் ஒன்றின் பின்னொன்று மிக விரைவாகவும் நிகழும். இதில் தஜ்ஜால் வருவது, ஈசா (அலை) இறங்குவது, யாஜூஜ்–மாஜூஜ் வெளிப்படுவது, மிகப் பெரிய நிலநடுக்கம், சூரியன் மேற்கில் உதிக்க ஆரம்பிப்பது, இந்த பெரும் புகை—இவை அனைத்தும் மக்கள் எந்த மனித ஆளும் மறுக்க முடியாத பெரும் சின்னங்கள். பூமியை முழுவதும் மூடும் அந்த துக்கான்—அது மக்கள் வாழ்வை முழுவதையும் பாதிக்கும். ஆனால் எரிமலை வெடிப்பு போன்ற சிறு பகுதிச் சம்பவம் அதற்குச் சமமானதல்ல. ஆனாலும் அது மனிதர்களுக்கு நினைவூட்டலாக இருக்கும். மனிதன் தன் வாழ்க்கையை, தன் செயல்களை, தன் தவறுகளை, தன் நிலையைப் பார்த்துக்கொண்டு திரும்புவதற்கான தருணம். எரிமலை வெடிக்கிறது, கடல்கள் கொந்தளிக்கின்றன, பூமி அதிர்கிறது—இவை அனைத்தும் இயற்கையின் மொழி. மனிதனுக்கு 'எப்படி வாழ வேண்டும்?' என்று சொல்லும் இறைவனின் மௌன எச்சரிக்கை.

இயற்கை எச்சரிக்கைகள் வரும் போது மனிதர்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும்? முதலில் மனிதன் தன்னையே கேட்க வேண்டும்—நான் என் படைப்பாளியை மறந்து விட்டேனா? நானும் என் வாழ்க்கையும் ஒருநாள் முடியும் என்பதை மறந்து வாழ்கிறேனா? பிறரைப் புண்படுத்தியிருக்கிறேனா? என் வாழ்க்கையில் நேர்மையா? நான் பிறருக்கு நியாயமாக உள்ளேனா? என் கைகளில் வரும் வருமானம் ஹலாலா? என் குடும்பத்தை நான் நியாயமாக நடத்துகிறேனா? என் வாழ்க்கையில் நான் நன்றி உணர்வோடு வாழ்கிறேனா? இவை எல்லாம் மனிதனை மீண்டும் சீர்திருத்தும் கேள்விகள். கடவுளின் எச்சரிக்கை என்பது மனிதனை அழிப்பதற்காக அல்ல; மனிதன் தன்னை திருத்திக் கொள்ளும் கதவாகவே அது வரும். தவறு செய்பவன் திரும்பினால் அது நலம், திரும்பாமல் பாவத்தில் உறுதியாக இருந்தால் அது துன்பம்.

தவறுகள் செய்யும் மனிதனை திரும்பச் செல்ல சொல்லி அழைக்கும் மிக இறுதியான அழைப்பு துக்கான் போன்ற பெரிய சின்னங்கள். இப்போது எத்தியோப்பியா போன்ற பகுதிகளில் ஏற்படும் எரிமலைகள் உலகின் நேரடி முடிவை குறிக்கும் என்று கூற முடியாது. ஆனால் இவை நமக்கு நினைவூட்டலாக இருக்கும்: “மனிதன் எப்போதும் பாதுகாப்பானவன் இல்லை. பூமி ஒரே இரவில் மாறிவிடும். உயிரும், செல்வமும், வீடுகளும், தொழில்களும் அனைத்தும் கண் இமைக்கும் நேரத்தில் அழியும்.” மனிதன் தன்னை எவ்வளவு பெரியவன் என்று எண்ணினாலும் இயற்கையின் முன் அவன் ஒரு துளி கூட இல்லை. அதனால் இறைவன் மனிதனை அடக்கமாகவும் நேர்மையாகவும் வாழச் செய்கின்றான். இந்த உலகம் இறைவனின் படைப்பு என்பதால் அதனைப் பராமரித்து, சேதம் செய்யாமல், நன்றி உணர்வோடு வாழ வேண்டும்.

இந்த எச்சரிக்கைகள் வரும் போது மனிதன் செய்ய வேண்டியது என்ன? முதலில் தன் நம்பிக்கையைச் சீர்திருத்த வேண்டும். நம்பிக்கை உறுதியானால் பயம் குறையும்; பயம் குறைந்தால் மனம் சாந்தமாகும்; மனம் சாந்தமானால் முடிவுகள் சரியாக இருக்கும். பிறகு மனிதன் இயற்கையையும் இறைவனின் அடையாளமாக மதிக்கத் தொடங்குவான். மனிதன் பிறரைத் துன்புறுத்தாமல், சமுதாயத்திற்கு நன்மை செய்யும் வகையில் மாறுவான். பெற்றோருக்கு மதிப்பு அளிப்பான். குடும்பத்தைக் காப்பான். பணத்தை நேர்மையாக சம்பாதிப்பான். பொய்க்கும் அநியாயத்துக்கும் இடம் தர மாட்டான். துன்புறுபவர்களை உதவுவான். மக்கள் பிரிவினைகளைத் தாண்டி நல்லிணக்கத்தில் வாழ்பான். உலகம் எச்சரித்தால் மனிதன் உள்ளத்தை மாற்றி அமைத்தால் அவன் பாதுகாப்பாக இருப்பான்.

நான் இந்த உலகின் மத்தியிலும் நியாயமாக இருக்கிறேனா? என் உள்ளத்தில் கருணையா அல்லது கொடுமையா? பிறரை ஏமாற்றாமல் வாழ்கிறேனா? என் தவறுகளுக்குச் சத்தியமாக மன்னிப்பு கேட்கிறேனா? இவை அனைத்தும் மனிதன் தன்னிடம் கேட்க வேண்டிய கேள்விகள். எச்சரிக்கை என்றால் அது பயமுறுத்துவதற்காக அல்ல; அது மனிதனை உயர்த்துவதற்காக. இறைவன் கொடுக்கும் எச்சரிக்கைகள் ஒவ்வொன்றும் மனிதனைக் காப்பதற்கான வாய்ப்பு. மனிதன் அதை உணர்ந்தால் நன்மை. புறக்கணித்தால் துன்பம். இந்த உலகம் ஒருநாள் முடிவடையும்; ஆனால் மனிதனின் நன்மையும் தீமையும் என்றென்றும் நிலைத்து நிற்கும்.

அதனால் எத்தியோப்பியா போன்ற எரிமலைகள் உண்மையில் எச்சரிக்கை அல்ல; ஆனால் அவை மனிதனின் மெல்லிய மனநிலையை உணர்த்தும் நிழல்கள். உலகம் எவரையும் காத்துக்கொள்ளாது; ஆனால் இறைவன் திரும்புபவர்களின் மீது கருணை காட்டுவான். மனிதன் அவன் வாழ்க்கையையே தன் கைகளால் அழிக்கும் நிலை வரும் போது, இஸ்லாம் கூறும் அனைத்து சின்னங்களும் நிஜமாகிவிடும். அதனால் ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் உள்ளத்தைப் பரிசோதிக்க வேண்டும். தனக்குள்ள அகந்தையை உடைக்காமல் மனிதன் எந்த மாற்றத்தையும் செய்ய முடியாது. இந்த எச்சரிக்கைகளுக்குப் பின்னால் உள்ள உண்மையான நோக்கம்—மனிதரை சீர்திருத்தி நல்ல வழியில் நடத்துவது. உலகம் முடிவதற்கான சின்னங்கள் வந்தாலும் இறைவனின் கருணை வாயில் திறந்தே இருக்கும். அதை பயன்படுத்துவதே மனிதனின் கடமை.